Traumpfade: Het 'Vulkanpfad'

Het Vulkanpfad is een van de 26 ‘Traumpfade’ die liggen in het gebied van de Rijn-Moezel-Eifel in Duitsland. Alle Traumpfade zijn aangemerkt als ‘Premium’ wandelroute door het Duitse wandelaarsinstituut. Dat betekend ook dat ze zeer goed bewegwijzerd zijn.

Bewegwijzering onderweg

Het Vulkanpfad is een van de kortere, maar daarom niet minder mooie, routes. De route telt volgens het boekje 6,6 kilometer. Aan het einde van de wandeling gaf onze GPS toch 9,3 kilometer aan. De route biedt prachtige uitzichten over de vulkanen van de oostelijke Eifel. Leuk in deze route is dat er met enige regelmaat borden langs de route staan die wat vertellen over het ontstaan van de vulkanen en die een kijkje geven in het verleden, de tijd van de steengroeven.

Je kunt natuurlijk op meerdere punten de route instappen, maar wij zijn gestart op het officiële startpunt bij de parkeerplaats in Ettringen. Achteraf kwamen we tot de conclusie dat we de route andersom hebben gelopen dan de meeste mensen doen. Het maakt gelukkig niet uit, want beide kanten op is de bewegwijzering prima.

Gedurende de route is er wat klimmen en dalen, maar niet extreem. De hele route is goed te lopen. Ook voor gezinnen met kinderen die we veel tegenkwamen onderweg.

Wij liepen de wandeling in mei, in het hemelvaart weekend. Dat bleek precies de goede tijd om naast de mooie uitzichten over de vulkanen ook te kunnen genieten van de golvende gele koolzaadvelden.

Vanaf de parkeerplaats kwamen we al snel in het bos van de Kottenheimer Büden. De route loop dan een stuk door het bos waar we al snel de rotstekening van de middeleeuwse ridder Junker Schilling tegenkwamen.

Vanuit het bos komen we terecht in een haast idyllisch mijnlandschap waar tal van overblijfselen uit de tijd van de basaltindustrie te vinden zijn.

Uiteindelijk bracht dit ons bij de zuidoostelijke kraterrand waar we konden genieten van uitzichten op de steengroeve van Bellberg en de vulkanen Hochsimmer, Bellberg, Sulzbusch en Hochstein. Een kort uitstapje naar de Wäenloft - Hött boven is hier zeker aan te raden. Even lekker bijkomen na deze klim. De route vervolgend komen er steeds meer indrukwekkende rotswanden in zicht. Hier vind je ook de ‘Sieben Stuben’. Kleine grotjes die in de Tweede Wereldoorlog gebruikt werden als schuilplaats.

Via de opgedroogde zuidelijke lavastroom klimmen we hier door een prachtig bos naar naar de westelijke kraterrand. Vanaf hier is het nog even een flinke klim naar de top van de Ettringer Bellberg, maar deze inspanning werd beloond met een prachtig panoramisch uitzicht over het vulkaanlandschap van de oostelijke Eifel! Vanaf hier dalen we ontspannen af. Eerst langs een vrij steile weidehelling en al snel komen we terug in de bewoonde wereld. Het laatste stuk lopen we bergafwaarts door het dorp terug naar de parkeerplaats.

Afstand: 7,9 km

Minimale hoogte: 283 m

Maximale hoogte: 447 m

Totale stijging: 273 m

Totale daling: 261 m

Cascate di Saent

Pad omhoog langs de rivier en de waterval naar de top van de Cascate di Saent

De Cascate di Saent ligt in de prachtige Val di Rabbi. Dit moet een van de mooiste valleien van Val di Sole zijn. Val di Rabbi is met name bekend vanwege de vele soorten mineraalwater, waaronder een met natuurlijk koolzuur. Wij reden de vallei door tot de laatste parkeerplaats de 'Fontanin Colèr'. Het laatste stuk van deze weg was vrij smal en we waren dan ook blij dat we hier geen tegenliggers tegenkwamen! Vanaf de parkeerplaats begonnen we de wandeling naar de Cascate Saent.

We volgden het pad rechts van de rivier. En de boekjes logen niet, wat is het hier prachtig! Het pad stikte van de kleine vlindertjes. Soms als je je voet neerzette fladderden er wel een stuk of 10 op.

Bij een kleine fotostop waar ik rustig van het uitzicht zat te genieten waren ze zelfs brutaal genoeg om op mijn handen, benen en rugzak te gaan zitten. Altijd leuk om die beestjes van dichtbij te bekijken!

Na ongeveer een half uurtje lopen kwam de eerste waterval in zicht. Een mooie plek om even te pauzeren. Er staan verschillende picknickbankjes en je kunt hier je waterzak vullen met mineraalwater (deze houten waterplaatsen kom je overigens met enige regelmaat tegen overal in het gebied).

Na een broodje te hebben gegeten vervolgden we onze weg. Het pad kronkelde zich langs de rivier verder naar boven en na een aardige klim kwam de Cascate Saent in zicht. Ik heb echt al aardig wat watervallen gezien maar bij deze kon ik alleen maar denken WOW!  Het water komt hier met zoveel geweld naar beneden zetten! INDRUKWEKKEND!!!

Terwijl we verder klommen konden we lekker afkoelen van de waternevels die van de Cascate afkwamen. Er volgden nog wat adembenemende uitzichten op de waterval en na een stevige klim stonden we op de top en keken we uit op de prachtige Val di Rabbi.

Omdat het al wat later werd hebben we de afdaling aan de andere kant van de vallei in redelijk tempo gedaan, en eerlijk is eerlijk, geen enkel uitzicht, stroompje of watervalletje op de terugweg kon tippen aan wat we al gezien hadden. Al met al een prachtige tocht met aardig wat klimmen, maar de waterval maakt het zeker de moeite meer dan waard!

Afstand: 8,2 km

Minimale hoogte: 1351 m

Maximale hoogte: 1773 m

Totale stijging: 428 m

Totale daling: 436 m

Lago di Pian Palù

Lago di Pian Palù 

Vandaag waren we niet van plan een lange wandeling te gaan maken, maar de gondel die we hadden willen nemen voor een korte wandeling op de berg bleek nog dicht te zijn (het hoogseizoen was nog niet begonnen). Na een blik op de kaart besloten we naar het nabijgelegen meer te rijden; Lago di Pian Palù.

Waar de weg ophield was een kleine parkeerplaats waar we de auto parkeerden. Vanaf daar begonnen we de wandeling naar het meer. De route maakt een ronde rondom het meer, maar vanwege de warmte en het feit dat we niet echt voorbereid waren op een lange wandeling besloten we eerst maar naar het meer te lopen en dan verder te zien.

We begonnen meteen met een flinke klim omhoog in de volle zon. Voor een eerste keer wandelen in de bergen na lange tijd best pittig! Eenmaal boven maakten de prachtige uitzichten dat meer dan goed!
Een klein stukje dalen en daar kwam het "Lago" in zicht, adembenemend! Prachtig blauw groen van kleur met witte bergtoppen op de achtergrond. Er heerste een serene rust. Een heerlijke plek om even op adem te komen na de klim!

Na genoten te hebben van de rust vervolgden we toch de ronde langs het meer. Een vrij lang stuk was het aardig vlak en konden we vooral genieten van de mooie uitzichten. Een paar flinke stromen water voegden zich met aardig wat geweld bij het meer.

Ook hier natuurlijk even een fotostop gemaakt! Toen we eenmaal de andere kant van het meer om waren begon de vermoeidheid toch toe te slaan en helaas weer een flinke klim voor ons! Gelukkig werden we wederom verwend met prachtige uitzichten en af en toe een stroompje om de polsen en nek wat af te koelen. Na ruim 3 uur onderweg te zijn geweest (inclusief fotostops) kwamen we moe maar voldaan terug op de parkeerplaats. Een prachtige rondwandeling!

Afstand: 8,9 km

Minimale hoogte: 1668 m

Maximale hoogte: 1890 m

Totale stijging: 301 m

Totale daling: 295 m

Wandelen van Camacha naar de Jardim Botanico

De eerste wandeling die we maakten tijdens onze vakantie op Madeira. We hadden, om een beetje in te komen, een 'blauwe' route uitgezocht in de Rother wandelgids. Niet al te zwaar, maar wel kunnen genieten van het moois dat Madeira te bieden had. 


's Ochtends namen we vanuit Funchal bus 129 naar Camacha. Terwijl we in de bus zaten werd het steeds grijzer en al snel reden we de regen in. In Camacha aangekomen voelden we ons beiden een beetje dom in korte broek en t-shirt. Natuurlijk hadden we ook allebei geen jas bij ons... Vanwege het slechte weer besloten wij direct de wandelroute op te pakken, maar Camacha ligt op een hoogte van 700 meter en staat bekend als het centrum van de mandenmakerij. Mocht dit je interesseren dan is een bezoek aan het Café Relógio zeker de moeite waard!  Wij hebben de mandenmakerij overgeslagen en gingen op zoek naar de 'Levada da Serra'. 

Langs de Levada da Serra

De start was erg steil, maar toen we de Levada da Serra eenmaal hadden gevonden was het ondanks de regen zeer goed te lopen.

Na het eerste stuk door de bebouwing te hebben gelopen lieten we die na de klim toch echt achter ons. 
Het leek wel of we ineens midden in de jungle stonden! We liepen werkelijk door een prachtig diepgroen dal. 




Na enige tijd kwamen we door het buurtschap Achadinha waar we, inmiddels helemaal doorweekt, bij de lokale snackbar Moisés een kop koffie dronken om op te drogen. 

Vale Paraíso - Levada da Serra

Het kleine buurtschap lieten we al snel weer achter ons en voor we het door hadden liepen
we weer door een jungle-achtige vegetatie. De route brengt je in een wijde boog door de Vale Paraíso. Een prachtige, groene vallei met (bij goed weer) mooie vergezichten. 

Madeira pad

Madeira pad

Na een steile afdaling over een spiegelglad 'madeira pad' liepen we even vast. De weg was afgezet voor een rally. Gelukkig duurde het maar een half uurtje en konden we snel weer door. Het was wel even leuk om al die auto's voorbij te zien scheuren! Vanaf hier was het niet ver meer, maar wel steil afdalen langs de weg, dus een flinke aanslag op de knieën. 

We kwamen uit bij restaurant Planka waar de vriendelijke eigenaar Joost uitnodigde foto's te komen maken op zijn panorama dakterras. Wat een waanzinnig uitzicht heb je niet alleen vanaf het dakterras, maar ook door de grote glazen ramen in de eetzaal! Onder het genot van een heerlijk koud en verdiend biertje gaf de eigenaar ons allerlei tips over het eiland. Nog een klein stukje afdalen naar de bushalte en de Jardim Botanica. De tuinen waren al dicht toen wij daar einde van de middag arriveerden, dus wij namen de taxi terug naar de stad. 

Zicht op Funchal

Afstand: 8,4 km

Minimale hoogte: 522 m

Maximale hoogte: 859 m

Totale stijging: 110 m
Totale daling: 446 m